Historia Klubu Pogoń Wleń

Początek sekcji lekkoatletycznej datuje się na 1958 rok. Założycielem i trenerem był Witold Szczurek. Wszystko zaczęło się od zajęć w szkole. Trener na początku swojej działalności starał się wyłonić zdolnych uczniów, z którymi mógł zacząć trenować. Wyniki, które osiągali podopieczni nie były rewelacyjne. W. Szczurek postanowił zmienić system, w tym naborze do sekcji. Nowy plan okazał się sukcesem. Zawodnicy zaczęli istnieć na arenie powiatowej, a także wojewódzkiej. Trener może się poszczycić olimpijczykiem Ryszardem Skowronkiem, który brał udział w Igrzyskach Olimpijskich: w Monachium i w Meksyku. Największym jego sukcesem było Mistrzostwo Europy w dziesięcioboju w Rzymie w 1974 roku. Witold Szczurek był jego pierwszym trenerem przez okres 10 lat.

Do pierwszego zarządu klubu sportowego „Orzeł” weszli: przewodniczący I. Adamik, wiceprzewodniczący P. Kaśków, członkowie: Wawak, Prus, M. Jakubowski, T. Zwoźny. Drużyna występująca w „C” klasie nie odnosiła większych sukcesów. W latach pięćdziesiątych wyłoniło się wiele zdolnej młodzieży: S. Marceluk, J. i K. Czepczak, S. Łyżnik, J. Strokosz, P. Włodarczyk, J. Czernik, A. Matejko, R. Łapiński, S. Stefaniak, S. Misiak, H. Bunikowski, W. Łazarewicz, J. Skowronek, W. Szczurek, E. Gliwa, S. Sznajder, T. Popławski, M. Ulewski, T. i M. Płoszczyca, A. Żółkiewicz, P. Marceluk, W. Wojciechowski, M. Rybiałek, B. Owoc, A. i M. Sobczyk, W. i W. Birulo, Witkowski, Wielybiński, Krymuza, bracia Roskowińscy, bracie Pobiadkowie.

W latach późniejszych szeregi drużyny zasilili pracownicy z Górnego Śląska: S. Pilarz, R. Kaczmarek, Herman, Flak, Pacek, Jarominek. Przez kilkadziesiąt lat zespół grał na przestrzeni od „A” do „C” klasy. Poniżej zostali przedstawieni Prezesi GLKS-u „Pogoni” Wleń, trenerzy oraz zasłużeni działacze.

W latach 1945 – 2010 funkcje trenerów pełnili następujący szkoleniowcy: Stanisław Kochański, Witold Szczurek, Kazimierz Jóźwicki. Wiele lat klub nie posiadał trenera, ze względu na brak środków finansowych pozwalających opłacić jego pracę. Z tego powodu zadania trenera pełnili okazjonalnie działacze lub najstarsi i zarazem najbardziej doświadczeni zawodnicy.

Czołowymi działaczami klubu w okresie 1945 – 2010 byli:
I. Adamik, S. Gancarczyk, W. Gil, J. Horwat, S. Marceluk, A. Popławski, F. Wojewódka.

Od początku istnienia klubu, a w zasadzie drużyny piłkarskiej o nazwie „Orzeł” jak i również „Pogoń” mecze rozgrywano na terenie Wlenia. Największym problemem finansowym w tamtych czasach był sprzęt sportowy oraz spotkania wyjazdowe, na które trzeba było dojechać. W zasadzie klub nie posiadał żadnych pieniędzy. Zawodnicy nie otrzymywali diet. Na mecze chodzono pieszo bądź też dojeżdżano rowerami, zdarzały się także podróże komunikacją kolejową. W późniejszych latach klub zakupił samochód marki „GAZ”, którym podróżowano na mecze w klasach rozgrywkowych. Bazą sportową dla piłkarzy był stadion piłkarski przy ul. Jana Kazimierza.

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych została wybudowana hala sportowa, co umożliwiło klubowi większe możliwości do przygotowań w okresie zimowym. Wymiary hali wynosiły 44m x 22m. Ilość miejsc siedzących mieściła się w granicach 150 krzesełek. Przy hali została wybudowana siłownia, która posiadała różnorodny sprzęt do ćwiczeń. Na obiekcie mogą odbywać się rozgrywki piłki ręcznej, koszykówki, siatkówki, a przede wszystkim piłki halowej (futsal). W 2007 roku obiekt klubowy przeszedł modernizację. Przy pracach pomagali członkowie, a także chętni, którzy chcieli pomóc klubowi. Zmodernizowano szatnię, postawiono nowe budki dla rezerwowych, usypano prowizoryczną trybunę, na której ustawiono ławki.

Nakłady finansowe „Pogoni” miały wiele do życzenia. Klub od lat nie posiadał dostatecznej ilości pieniędzy na funkcjonowanie. W początkach istnienia drużyny większość spraw związanych z budżetem była realizowana społecznie. Sprzęt sportowy był często kupowany przez prezesów, trenerów oraz członków zarządu. Z biegiem czasu sytuacja w klubie nieznacznie się poprawiała aż do 2010 roku, gdy głównym, a zarazem jedynym sponsorem był Urząd Miasta i Gminy Wleń. Co sezon klub otrzymywał kwotę 35 tysięcy złotych, która pozwoliła pokryć koszty związane z utrzymaniem zespołów w lidze.

W latach 2000-2010 GLKS „Pogoń” Wleń uczestniczył w regionalnych rozgrywkach ligowych. Klub z różnym powodzeniem brał udział w poszczególnych częściach sezonu. Piłkarze z Wlenia na miarę swoich możliwości uczestniczyli początkowo w rozgrywkach klasy „B”, a po awansie w 2003r. rozgrywali krótko mecze w klasie „A”. Poniżej zostały ukazane szczegółowe wyniki piłkarzy GLKS „Pogoń” Wleń w rozgrywkach klasy „B” oraz klasy „A”. W poszczególnych tabelach przedstawiono osiągnięcia drużyny z Wlenia na tle innych, konkurujących z nimi zespołów.

Sezon 2000/2001 nie należał do udanych. Z powodu dużej rotacji składu, co wpłynęło na wyniki, klub ostatecznie zajął dopiero ósme miejsce w lidze.

Po bardzo słabym występie w ubiegłym sezonie do drużyny zarząd wprowadził młodych zawodników, co pozwoliło osiągnąć szóste miejsce na koniec rozgrywek jeleniogórskiej „B” klasy, sezonu 2001/2002.

Bardzo dobry sezon 2002/2003 dał upragniony awans do jeleniogórskiej klasy „A” po szesnastu latach nieobecności na boiskach „A” klasowych.

Po dobrym sezonie zespół awansował do grona „A” klasowiczów. Celem w nadchodzącym sezonie 2003/2004 była walka o utrzymanie. Jednak wyższa klasa rozgrywkowa była zbyt silna, aby beniaminek nie zdołał się utrzymać. Zespół został zdegradowany.

Kolejnym zadaniem była odbudowa zespołu i odzyskanie dawnej pozycji. Cel, jaki stawiano na sezon 2004/2005 był jeden: awans. Niestety ta sztuka była zbyt trudna i po raz kolejny drużyna „wylądowała” na ostatnim miejscu w tabeli.

Po kolejnym słabym sezonie 2005/2006 zarząd postanowił wprowadzić pewne zmiany. W rundzie wiosennej zatrudniono nowego szkoleniowca. Był nim Kazimierz Jóźwicki. Po miesiącu pracy nowego trenera, „Pogoń” zaczęła „rosnąć” w siłę.

Przed sezonem 2006/2007 zarząd postawił jasny cel: stabilizacja składu oraz walka o najwyższą pozycję w lidze. Pomimo młodego składu (średnia wieku 20 lat) „Pogoń” uzyskała doskonały rezultat na zakończenie sezonu.

Po dobrym występie w ubiegłym sezonie przed zawodnikami postawiono bardzo trudne zadanie: włączenie się w walkę o awans. Tym samym zarząd zdecydował przenieść drużynę do innej grupy rozgrywkowej. Niestety liczne kontuzje młodych zawodników nie pozwoliły wywalczyć premiowanego miejsca do awansu.

W sezonie 2008/2009 klub przeniósł się do starej grupy. Zarząd po cichu liczył na awans, ale drużyna nabierała dopiero doświadczenia. Pomimo tego po raz kolejny „Pogoń” dowiodła, że stać ją na wiele.

Kolejny dobry sezon zaostrzył apetyt na awans. Zarząd postawił ultimatum trenerowi Jóźwickiemu. Tym samym sprowadził do drużyny nowych zawodników z wyższych klas rozgrywkowych. Dzięki temu zespół zajął bardzo wysokie drugie miejsce. W późniejszym terminie okazało się, „Pogoń” awansowała do „A” klasy, a to wszystko za sprawą połączenia się drużyny, która zajęła pierwsze miejsce w grupie i drużyny występującej już w „A” klasie.

Po 6 latach zespół ponownie znalazł się w gronie „A” klasowiczów. Zaczęły się problemy po odejściu trenera i czołowych zawodników. Po rundzie jesiennej drużyna była na przedostatnim miejscu w tabeli. W przerwie zimowej wybrano nowy zarząd oraz trenera. Cel stał się jasny: utrzymanie.

Obok drużyny seniorów klub posiadał także zespół juniorów. Wynikało to z przepisów Polskiego Związku Piłki Nożnej, a także aktywności młodzieży, która sama spontanicznie chętnie uprawiała piłkę nożną.

Pierwsza drużyna juniorów została założona w 1955 roku. Po kilku latach funkcjonowania z braku pieniędzy najmłodsza grupa została rozwiązana. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat z braku funduszy prowadzona była tylko drużyna seniorów, ale w 2003 roku, gdy Pogoń wywalczyła awans do „A” klasy ponownie została założona drużyna juniorska. Niestety przygoda z ligą juniorów trwała zaledwie 2 i pół sezonu. W 2006 roku zarząd rozwiązał zespół z powodu braku zawodników w pierwszej drużynie. Piłkarze grupy juniorskiej przekraczający wiek 16 lat przeszli do drużyny seniorskiej. Obecnie drużyna juniorów znajduje się pod wodzą zawodnika grającego w pierwszym zespole Olga Marczyszyna.

W 2010 roku kadra składała się z 27 osób, którą tworzyli następujący piłkarze:
Paweł Adamus, Bartosz Cegielski, Bartosz Chaczko, Artur Chmielewski, Sebastian Czarnecki, Mateusz Domider, Wojciech Dorsz, Andrzej Dziubiński, Patryk Flis, Adrian Furciński, Krzysztof Gałązka, Jakub Goryczka, Miłosz Herba, Artur Kostecki, Jacek Kulas, Mateusz Kurek, Michał Matejewicz, Bartosz Ostrowski, Ernest Pilny, Jakub Połomski, Ernest Szaweł, Mateusz Trojan, Krystian Worobij, Paweł Woś, Piotr Wójtowicz, Adam Zając, Michał Zych.

W sezonie 2004/2005 drużyna juniorska nie osiągała znaczących sukcesów. W sezonie 2005/2006 drużyna juniorów została zlikwidowana na rzecz drużyny seniorskiej. Po rozegraniu 16 spotkań drużyna została wycofana z rozgrywek. Drużynę juniorów reaktywowano w sezonie 2009/2010.