Aż do 1977 roku to miejsce przez całe lato tętniło życiem. „Wodospad” albo „Wodny” był obowiązkowym celem niedzielnych spacerów. Przez niemal trzydzieści lat pełnił funkcję miejskiego kąpieliska, plaży i „atrakcji” turystycznej. Zdjęcie wykonane około roku 1960 pokazuje zalany „dużą wodą” jaz wybudowany na potrzeby zlokalizowanego poniżej młyna.

W latach dwudziestych ubiegłego wieku na niewielkim zalewie utworzonym przez spiętrzone wody rzeki utworzono dwie przystanie (jedną na terenie obecnego pola namiotowego). Można w nich było pożyczyć łodzie, z czego bardzo chętnie korzystali nie tylko mieszkańcy Lähn, ale również licznie odwiedzający miejscowość turyści i kuracjusze. Wycofujący się w maju 1945 roku oddział SS podpalił Lähnmühle. Dzieła zniszczenia dopełniła armia radziecka, która mimo protestu ówczesnych władz miasta zdemontowała i wywiozła ocalałe urządzenia techniczne. Opuszczone zabudowania częściowo rozebrano. Część magazynu dawnego młyna była użytkowana jeszcze w latach 80 XX w. przez miejscowy GS. Zdewastowane i opuszczone ruiny na wiele lat stały się dla wlenian terenem „rekreacyjnym”. Na „wodospad” chodzono na spacery, w upalne dni szukano ochłody w wodzie. Kres budowli nadszedł po powodzi w 1977 roku. Rozebrano wówczas resztki jazu, a fundamenty i pomieszczenia maszynowni wysadzono.

Andrzej Jaśkiewicz

Zdjęcie: Krzysztof